Το τμήμα αυτό είναι το τελευταίο τμήμα της περιμέτρου της που απέμενε για οριοθέτηση.

Αντιλήψεις του παρελθόντος αντιμετώπιζαν την λίμνη μόνο ως ταμιευτήρα νερού για άρδευση και όχι σαν δυναμικό και ευαίσθητο οικοσύστημα, άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία την παράδοση αλλά και την ανάπτυξη της πόλης και της περιοχής. Με εγκληματικούς για το περιβάλλον σχεδιασμούς, αυτές οι αντιλήψεις, οδήγησαν, εν μέσω δικτατορίας, στην κατασκευή έργου (ανάχωμα-ταφροι) που αποδείχθηκε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι επιβάρυνε ποικιλότροπα την λίμνη, τον πυθμένα της, την τροφοδοσία της με πηγαία νερά. Αφαίρεσε μεγάλο τμήμα της έκτασής της και επηρέασε σημαντικά την ισορροπία και βιωσιμότητα του ευαίσθητου οικοσυστήματός της. Το έργο αυτό, που ποτέ δεν απέδωσε τα αναμενόμενα από τον σχεδιασμό του, αμφισβητήθηκε έντονα από τότε μέχρι και σήμερα και έχουν επισημανθεί οι καταστροφικές του επιπτώσεις στο περιβάλλον.